| Liczba haseł | W naszej bazie znajduje się 855 haseł, w tym:
469 - opracowanych,
322 - do opracowania
64 - w opracowaniu
|
|
| Legendy o dÄ™bie Chrobry, opowieÅ›ci odnoszÄ…ce siÄ™ do rosnÄ…cego w okolicy wsi Piotrowice starego (ok.760 lat) dÄ™bu; trudno ustalić kiedy i dlaczego drzewo to otrzymaÅ‚o nazwÄ™ „Chrobry”; istnieje kilka legend, które Å‚Ä…czÄ… drzewo z pierwszym królem paÅ„stwa polskiego, sÄ… też jednak opowieÅ›ci, które nadajÄ… drzewu innÄ… nazwÄ™; najbardziej znana legenda mówi o tym, że w 1000 roku, wÅ‚adca naszego paÅ„stwa - książę BolesÅ‚aw Chrobry miaÅ‚ siÄ™ spotkać z cesarzem Niemiec Ottonem III; główne uroczystoÅ›ci zaplanowano w Gnieźnie, ale Chrobry jako dobry gospodarz postanowiÅ‚ przywitać cesarza u granic swojego paÅ„stwa, wyruszyÅ‚ wiÄ™c mu na spotkanie; droga byÅ‚a dÅ‚uga i mÄ™czÄ…ca, dlatego bÄ™dÄ…c niedaleko od miejsca, gdzie chciaÅ‚ przywitać cesarza, książę postanowiÅ‚ odpocząć; zatrzymaÅ‚ siÄ™ wraz z caÅ‚ym swoim orszakiem, miejsce na odpoczynek przygotowano mu pod najwiÄ™kszym dÄ™bem, który dawaÅ‚ cieÅ„ chroniÄ…c przed promieniami sÅ‚onecznymi; od tego dnia, na cześć swojego wÅ‚adcy, okoliczna ludność nazwaÅ‚a dÄ…b „Chrobrym”; podobna w swojej treÅ›ci jest inna legenda, wg której w 1000 roku w miejscu, w którym dzisiaj roÅ›nie dÄ…b nastÄ…piÅ‚o spotkanie wÅ‚adcy Polski, ksiÄ™cia BolesÅ‚awa Chrobrego z cesarzem Niemiec Ottonem III udajÄ…cym siÄ™ z pielgrzymkÄ… do Gniezna, do grobu Å›w. Wojciecha; na pamiÄ…tkÄ™ tego wydarzenia, cesarz Otton III i książę BolesÅ‚aw Chrobry zasadzili w miejscu spotkania dÄ…b, odtÄ…d drzewo, które rosÅ‚o przez wieki, nazwano „Chrobry”; inaczej gÅ‚osi kolejna legenda, wedÅ‚ug której dÄ…b zasadziÅ‚ osobiÅ›cie wÅ‚adca Polski, książę BolesÅ‚aw Chrobry, po zasadzeniu wbiÅ‚ u odnóża dÄ™bu dwa miecze, które z biegiem lat wrosÅ‚y w pieÅ„ drzewa; książę polubiÅ‚ to miejsce i gdy tylko miaÅ‚ czas i okazjÄ™, przyjeżdżaÅ‚ tutaj odpoczywać w cieniu swojego drzewa; po Å›mierci króla okoliczna ludność, aby uczcić zmarÅ‚ego monarchÄ™, nazwaÅ‚a dÄ…b jego przydomkiem – „Chrobry”; zupeÅ‚nie inna w swojej treÅ›ci jest kolejna legenda, która nadaje drzewu także innÄ… nazwÄ™; jej treść odnosi siÄ™ do czasów napoleoÅ„skich; wówczas, jak gÅ‚osi opowieść, dÄ…b nosiÅ‚ inne imiÄ™ - nazwano go DÄ™bem TrÄ™bacza, nazwa pojawiÅ‚a siÄ™ prawdopodobnie w 1813, kiedy to wojska napoleoÅ„skie starÅ‚y siÄ™ z wojskami rosyjskimi; miaÅ‚o to miejsce zaraz po tym, jak wojska Napoleona wycofywaÅ‚y siÄ™ z Rosji; niedaleko Szprotawki doszÅ‚o do bitwy miÄ™dzy Francuzami a Rosjanami, część żoÅ‚nierzy zgubiÅ‚a siÄ™ w tutejszych lasach, jednym z nich byÅ‚ gwardzista francuski uzbrojony jedynie w trÄ…bkÄ™, zmÄ™czony tuÅ‚aniem siÄ™ po lasach dotarÅ‚ do ogromnego dÄ™bu, oparÅ‚ siÄ™ o niego, aby chwilÄ™ odpocząć i poczuÅ‚ wtedy wielkÄ… siÅ‚Ä™ „bijÄ…cÄ…” od drzewa; zaczÄ…Å‚ z caÅ‚ych siÅ‚ trÄ…bić tak, że usÅ‚yszeli go rozproszeni żoÅ‚nierze francuscy; zebrali siÄ™ wokół dÄ™bu, a nastÄ™pnie razem odnaleźli drogÄ™ do wÅ‚asnej armii; od tego czasu nazywano to drzewo również „DÄ™bem trÄ™bacza”; podobno przez pewien czas opisywane drzewo nazywane byÅ‚o „DÄ™bem zakochanych”, jedna z legend mówi bowiem, że w okolicy panowaÅ‚ zwyczaj skÅ‚adania sobie pod dÄ™bem przysiÄ™gi przez parÄ™ zakochanych ludzi; okoliczna ludność wierzyÅ‚a, że kiedy para zakochanych przysiÄ™gnie sobie pod nim miÅ‚ość, to przetrwa ona wieki; jeszcze inaczej tÅ‚umaczy nazwÄ™ drzewa legenda, odnoszÄ…ca siÄ™ do dawnego Å›redniowiecza; wedÅ‚ug niej wiódÅ‚ przez te ziemie szlak handlowy, a drzewo otrzymaÅ‚ o wówczas nazwÄ™ „DÄ…b kupców”, gdyż czÄ™sto odpoczywali oni pod tym drzewem.
[Katarzyna Dziechciarek]
| |
|
|
