Wrede Karol Filip
Dodane przez P_Kuzmiak dnia 19.01.2014
Wrede Karol Filip, ur. 29.04.1767 w Heidelbergu, zm. 12.12.1838 w Ellingen. Bawarski generał, początkowo urzędnik państwowy; w 1799 utworzył ochotniczy korpus do walki z rewolucyjną Francją i został jego dowódcą w randze pułkownika; w 1800 na czele brygady wojsk Palatynatu odsłaniał odwrót Austryjaków spod Hohenlinden; po pokoju w Luneville otrzymał stopień generała-porucznika w armii bawarskiej; w 1805 jako generał-porucznik na czele dywizji bawarskiej walczył z Austryjakami; w 1806 bił się pod Pułtuskiem, gdzie jego oddziały oskarżono o łupiestwo; w 1809 ranny w bitwie pod Wagram, otrzymał od Napoleona tytul hrabiego cesarstwa, już wówczas związany z opozycją anty napoleońską; w czasie kampanii 1812 roku dowodził 6 korpusem Wielkiej Armii; w 1813 zreorganizował rozbite bawarskie oddziały, stanął na czele Armii Innu, zawarł przymierze z koalicją antynapoleońską, a po bitwie narodów pod Lipskiem przeszedł otwarcie na stronę koalicji antynapoleónskiej; w 1813 próbował zagrodzić Napoleonowi drogę pod Hanau ponosząc dotkliwą klęskę; w 1814 walczył pod La Rothiere i pod Bar-sur-Aube; w tym samym roku otrzymał tytuł księcia Bawarii i został mianowany feldmarszałkiem; uczestnik kongresu wiedeńskiego; od 1822 przewodniczył Wielkiej Radzie Bawarii; w 1812 jego korpus przez 16 dni stacjonował w Przemkowie i okolicznych wsiach w drodze na Moskwę; 17480 żołnierzy oddziałów gen. Wrede żywiło się na koszt mieszkańców Ziemi Przemkowskiej; korpus Wredego zasłynął z bezwzględności i łupiestwa.
[Dariusz Dźwigaj]